W latach 1934-39 na terenie
podlegającym Stalinowi rozpoczęły się tzw. Wielki Czystki, podczas których
eliminowani zostali wszyscy wrogowie partii, rewolucjoniści oraz żołnierze
Armii Czerwonej. I tak np. czystka w Armii dotknęła ponad 30 000 oficerów (ok.
50% kadry dowódczej, w tym 80% generałów i pułkowników). Czy działając w ten
najprostszy i zarazem najohydniejszy z możliwych sposobów Stalin już wtedy
zaczynał pokazywać światu swoją bezwzględność i oportunizm? Oczywiście, że tak
ale na około wszyscy byli ślepi.
Cofnijmy się jednak do września 1930 roku do Niemiec, kiedy to Partia Adolfa Hitlera otrzymała 107 mandatów do Reichstagu i stała się najpierw drugą, a potem pierwszą frakcją w parlamencie - a przecież to komuniści mieli władzę w Berlinie już od 1919 roku , w ZSRR Stalin przejmował właśnie władzę. Czyżby jego macki sięgały już wtedy poza granice kraju? Komuniści specjalnie „odpuścili” tworząc zarazem doskonały plan Stalina, który nazywał się Adolf Hitler. Częste potyczki pomiędzy bojówkami komunistycznymi, a SA i SS były prawdopodobnie tylko mydleniem oczu, gdyż tak naprawdę o całym planie wiedział tylko sam dyktator. Jest prawdopodobne, że Stalin miał doradców tego diabelskiego planu ale po dokonaniu się dzieła wszyscy zostali zlikwidowani podczas Wielkiej Czystki. Daty się zgadzają - w 1933 Adolf Hitler obejmuję władzę w 1934 trzeba więc zacząć zacieranie śladów rozpoczynają się więc masowe mordy w ZSRR, podczas których giną wysocy rangą oficerowie Armii i NKWD. Już wtedy powstawał kult Stalina i tak z brzegu popatrzmy na nazwy trzech miast, które to na rozkaz dyktatora zostały nazwane kolejno: Stalino, Stalinskij i Stalingrad. Stalingrad był jego oczkiem w głowie i tak też właśnie zakończył się marsz Armii Hitlera ale o tym później… 23 sierpnia 1939 rok Joachim von Ribbentrop i Wiaczesław Mołotow, którzy w imieniu swoich przywódców, Adolfa Hitlera i Józefa Stalina, dokonują podziału terytoriów Polski znienawidzonej przez tego drugiego już od czasów 1920 kiedy to armia radziecka z wyżej wymienionym w składzie została rozbita pod Warszawą tracąc przy tym 15-25 tys. poległych, rannych lub zaginionych ok. 65 000 jeńców, 30-35tys internowanych. Oczywistą odpowiedzią Stalina na te wydarzenia jest zemsta na Polakach dokonana w 1940 roku w lesie Katyńskim, gdzie rozstrzelanych zostaje 14,7 tys. jeńców i 11 tys. więźniów zabranych siłą po wkroczeniu Armii Stalina na terytoria polskie 17 września 1939 roku i wywiezionych przed egzekucjami do więzień na terenie ZSRR i Ukrainy. Rozstrzelani bez wzywania skazanych, bez przedstawiania zarzutów, bez decyzji o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia. Kto zostaje obarczony winą? Oczywiście Hitler, który przecież najechał na Polskę w 1939 roku. Stalin niewiele później sam wysyłał tam swoje wojska, rzekomo pod pretekstem obrony swoich granic, a tak naprawdę rozpoczynając pierwszy akt zemsty na znienawidzonym sąsiedzie. Cofamy się jednak do września 1939 roku, kiedy to Armia Hitlera rozpoczyna swój podbój Europy. Wszystko idzie po myśli Stalina. Jego twór ( Hitler ) skupia na siebie uwagę jego siepacze sieją terror i zagładę, lecz niespodziewanie 22 czerwca 1941 roku Hitler łamie pakt ze Stalinem i niczym Frankenstein wymyka się spod „kontroli” zaczynając najbardziej krwawą krucjatę w historii wojen. Jego armia idzie niczym burza po bezkresnych stepach Ukrainy, potem Związku Sowieckiego i paradoksalnie zatrzymuje się dopiero na mieście (oczku w głowie wodza) Stalingrad dawny Carycyn nad Wołgą. W tym też właśnie mieście Hitler ponosi klęskę militarną. Jego 6 Armia przestaje istnieć. Poległo, zamarzło, zmarło z głodu lub wyczerpania około 2/3 żołnierzy i podoficerów oraz połowa oficerów z sił liczących łącznie 364 tysiące ludzi. (Rosjanie zebrali z pola bitwy do 7 listopada 1943 roku ciała 146 300 niemieckich poległych) Do niewoli wzięto– 108 tysięcy (do 29 stycznia 1943 r. 16800 żołnierzy, od 30 stycznia do 2 lutego 1943 r. 91 tysięcy żołnierzy) Zmarli w drodze do obozów jenieckich i w niewoli – około 102 tysiące. Straty Stalina były o wiele większe… z pola bitwy zebrano ciała 46700 poległych radzieckich żołnierzy i oficerów wskutek nalotów oraz walk życie straciło 42750 cywilnych mieszkańców miasta oraz uciekinierów. Na skutek represji niemieckich zginęło 3345 cywilów, na roboty przymusowe Niemcy wywieźli 64220 cywilów. Dyktator jednak nie uronił nawet łzy i czym prędzej zaczyna plan B. Wielki pościg za uciekającą na zachód ranną, ale wciąż dotkliwie kąsającą Armią wroga rozpoczyna się z dniem klęski pod Stalingradem 2 lutego 1943 roku. Armie Stalina idą z impetem przez swój kraj i zatrzymują się dopiero nad Wisłą, gdzie nieopodal w Warszawie rozpoczęło się właśnie Powstanie Warszawskie jest 1944 rok. Zaczyna się 2 akt zemsty na Polakach. Rosjanie nie oddają nawet jednego strzału na wschodnią część stolicy, kilka razy wysyłają samoloty aby pokazać aliantom, po której są stronie, ale to żadna pomoc dla wykrwawiającego się miasta. Stalin szaleje z radości. Zdobycie Pragi 14 września spowodowało zerwanie rozmów z Niemcami, bo w powstańców wstąpiła nadzieja. Stalinowi chodziło o to, aby agonię Powstania wydłużyć, a Armię Krajową maksymalnie wykrwawić. I udało to się 2 października, kiedy to Powstanie zostało zdławione. 2 akt zemsty dokonał się. Wielka Armia wchodzi do Warszawy dopiero w styczniu 1945 roku. Po stolicy zostaje tylko wspomnienie.16 kwietnia 1945 roku nad Odrą Czerwoni wymierzają decydujący cios Armii Hitlera zmuszając go (30 kwietnia 1945) do samobójstwa. Stalin ogłasza się wszem i wobec wielkim zwycięzcą, a przecież on sam przyczynił się do wybuchu tej krwawej wojny. Kto się odważył wysunąć taką tezę? Oczywiście nikt, bo przecież kto chciałby skończyć tak jak np. Generał Sikorski, który to jawnie oskarżył Związek Radziecki o masakrę w Katyniu. Co się stało niedługo potem? Oczywiście samolot z Generałem na pokładzie nagle spada do morza. Cofamy się o 2 miesiące, gdzie w Jałcie Stalin przyjmuje premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla i prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta. Polska traci tam Kresy Wschodnie na rzecz Związku Radzieckiego, mocarstwa godzą się zarazem na utworzenie tymczasowego rządu na terenach Warszawy. Stalin kładzie swoją żelazną pięść na naszym kraju 3 akt zemsty dokonuje się. Józef Stalin umiera 5 marca 1953 roku w Kuncewie na wylew krwi do mózgu o 21:50.
Cofnijmy się jednak do września 1930 roku do Niemiec, kiedy to Partia Adolfa Hitlera otrzymała 107 mandatów do Reichstagu i stała się najpierw drugą, a potem pierwszą frakcją w parlamencie - a przecież to komuniści mieli władzę w Berlinie już od 1919 roku , w ZSRR Stalin przejmował właśnie władzę. Czyżby jego macki sięgały już wtedy poza granice kraju? Komuniści specjalnie „odpuścili” tworząc zarazem doskonały plan Stalina, który nazywał się Adolf Hitler. Częste potyczki pomiędzy bojówkami komunistycznymi, a SA i SS były prawdopodobnie tylko mydleniem oczu, gdyż tak naprawdę o całym planie wiedział tylko sam dyktator. Jest prawdopodobne, że Stalin miał doradców tego diabelskiego planu ale po dokonaniu się dzieła wszyscy zostali zlikwidowani podczas Wielkiej Czystki. Daty się zgadzają - w 1933 Adolf Hitler obejmuję władzę w 1934 trzeba więc zacząć zacieranie śladów rozpoczynają się więc masowe mordy w ZSRR, podczas których giną wysocy rangą oficerowie Armii i NKWD. Już wtedy powstawał kult Stalina i tak z brzegu popatrzmy na nazwy trzech miast, które to na rozkaz dyktatora zostały nazwane kolejno: Stalino, Stalinskij i Stalingrad. Stalingrad był jego oczkiem w głowie i tak też właśnie zakończył się marsz Armii Hitlera ale o tym później… 23 sierpnia 1939 rok Joachim von Ribbentrop i Wiaczesław Mołotow, którzy w imieniu swoich przywódców, Adolfa Hitlera i Józefa Stalina, dokonują podziału terytoriów Polski znienawidzonej przez tego drugiego już od czasów 1920 kiedy to armia radziecka z wyżej wymienionym w składzie została rozbita pod Warszawą tracąc przy tym 15-25 tys. poległych, rannych lub zaginionych ok. 65 000 jeńców, 30-35tys internowanych. Oczywistą odpowiedzią Stalina na te wydarzenia jest zemsta na Polakach dokonana w 1940 roku w lesie Katyńskim, gdzie rozstrzelanych zostaje 14,7 tys. jeńców i 11 tys. więźniów zabranych siłą po wkroczeniu Armii Stalina na terytoria polskie 17 września 1939 roku i wywiezionych przed egzekucjami do więzień na terenie ZSRR i Ukrainy. Rozstrzelani bez wzywania skazanych, bez przedstawiania zarzutów, bez decyzji o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia. Kto zostaje obarczony winą? Oczywiście Hitler, który przecież najechał na Polskę w 1939 roku. Stalin niewiele później sam wysyłał tam swoje wojska, rzekomo pod pretekstem obrony swoich granic, a tak naprawdę rozpoczynając pierwszy akt zemsty na znienawidzonym sąsiedzie. Cofamy się jednak do września 1939 roku, kiedy to Armia Hitlera rozpoczyna swój podbój Europy. Wszystko idzie po myśli Stalina. Jego twór ( Hitler ) skupia na siebie uwagę jego siepacze sieją terror i zagładę, lecz niespodziewanie 22 czerwca 1941 roku Hitler łamie pakt ze Stalinem i niczym Frankenstein wymyka się spod „kontroli” zaczynając najbardziej krwawą krucjatę w historii wojen. Jego armia idzie niczym burza po bezkresnych stepach Ukrainy, potem Związku Sowieckiego i paradoksalnie zatrzymuje się dopiero na mieście (oczku w głowie wodza) Stalingrad dawny Carycyn nad Wołgą. W tym też właśnie mieście Hitler ponosi klęskę militarną. Jego 6 Armia przestaje istnieć. Poległo, zamarzło, zmarło z głodu lub wyczerpania około 2/3 żołnierzy i podoficerów oraz połowa oficerów z sił liczących łącznie 364 tysiące ludzi. (Rosjanie zebrali z pola bitwy do 7 listopada 1943 roku ciała 146 300 niemieckich poległych) Do niewoli wzięto– 108 tysięcy (do 29 stycznia 1943 r. 16800 żołnierzy, od 30 stycznia do 2 lutego 1943 r. 91 tysięcy żołnierzy) Zmarli w drodze do obozów jenieckich i w niewoli – około 102 tysiące. Straty Stalina były o wiele większe… z pola bitwy zebrano ciała 46700 poległych radzieckich żołnierzy i oficerów wskutek nalotów oraz walk życie straciło 42750 cywilnych mieszkańców miasta oraz uciekinierów. Na skutek represji niemieckich zginęło 3345 cywilów, na roboty przymusowe Niemcy wywieźli 64220 cywilów. Dyktator jednak nie uronił nawet łzy i czym prędzej zaczyna plan B. Wielki pościg za uciekającą na zachód ranną, ale wciąż dotkliwie kąsającą Armią wroga rozpoczyna się z dniem klęski pod Stalingradem 2 lutego 1943 roku. Armie Stalina idą z impetem przez swój kraj i zatrzymują się dopiero nad Wisłą, gdzie nieopodal w Warszawie rozpoczęło się właśnie Powstanie Warszawskie jest 1944 rok. Zaczyna się 2 akt zemsty na Polakach. Rosjanie nie oddają nawet jednego strzału na wschodnią część stolicy, kilka razy wysyłają samoloty aby pokazać aliantom, po której są stronie, ale to żadna pomoc dla wykrwawiającego się miasta. Stalin szaleje z radości. Zdobycie Pragi 14 września spowodowało zerwanie rozmów z Niemcami, bo w powstańców wstąpiła nadzieja. Stalinowi chodziło o to, aby agonię Powstania wydłużyć, a Armię Krajową maksymalnie wykrwawić. I udało to się 2 października, kiedy to Powstanie zostało zdławione. 2 akt zemsty dokonał się. Wielka Armia wchodzi do Warszawy dopiero w styczniu 1945 roku. Po stolicy zostaje tylko wspomnienie.16 kwietnia 1945 roku nad Odrą Czerwoni wymierzają decydujący cios Armii Hitlera zmuszając go (30 kwietnia 1945) do samobójstwa. Stalin ogłasza się wszem i wobec wielkim zwycięzcą, a przecież on sam przyczynił się do wybuchu tej krwawej wojny. Kto się odważył wysunąć taką tezę? Oczywiście nikt, bo przecież kto chciałby skończyć tak jak np. Generał Sikorski, który to jawnie oskarżył Związek Radziecki o masakrę w Katyniu. Co się stało niedługo potem? Oczywiście samolot z Generałem na pokładzie nagle spada do morza. Cofamy się o 2 miesiące, gdzie w Jałcie Stalin przyjmuje premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla i prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta. Polska traci tam Kresy Wschodnie na rzecz Związku Radzieckiego, mocarstwa godzą się zarazem na utworzenie tymczasowego rządu na terenach Warszawy. Stalin kładzie swoją żelazną pięść na naszym kraju 3 akt zemsty dokonuje się. Józef Stalin umiera 5 marca 1953 roku w Kuncewie na wylew krwi do mózgu o 21:50.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz